^^

bilir misin ?
kendime hiç yazmadım
kendimi hiç görmedim
en sarp kayalıklardan attım
anlamayan beynimin her bölümünü
güneş oldum
eritemedim buz dağının bir zerresini
soran olursa da
bilmesin istedim derdimi
soğuk bir aralık sabahı
söz verdim kendime
artık kendime yazacağıma
artık kendimi göreceğime
başkasının değil
kendi güneşim olacağıma
bu soğuğun arkası karmış
bir kış uykusu alırım ben
üstüme örterim usulca
ve
bilirim !
neleri unutmadım uyuyarak
bunu da unuturum
bunu atlatırım
uyandığımda inanırım
güzel olacak
her şey ....

^^


kalk dans et benimle
ve bu bir emir olsun
yüreğinde ...
durma dön benimle
bir yaradana , bir toprağa
bir suya ve bir de bana ...
yorgun düş benimle
kaçıncı sabahı bilmeden uyan
ve her geceye şükret ...
kalbini bırak benimle
onu ellerimde büyüteyim
tüm güzellikleri kulağına
tek tek fısıldayım
dualardan, tevekküllerden
şifalı sulardan geçirteyim
sonra sana geri vereyim ...
emanet bir yürektir dilediğim sende
benim olsun diye
yat kalk kör olduğum
bir kuşun kanadına saklayıp
en ucraya yolladığım
geri getir diye tembihlediğim
sevmenin en zorunu dilediğim ...
kalk ve sev beni
bak ve gör beni
tüm melodilerini sana verdiğim
nihan da bir sevdaydı benim ki
adımın anlamını bile bilmediğin
bir kabustu belki de senin ki
neyse
hadi kalk ve dans et benimle
kulağına her şey çok güzel olacak
diye fısıldayım
....

^^

selam nina !
bugün 27 oldun
en güzel hediyeyi
kendine sundun
selam akrep kızı !
bugün kendini soktun
zehirin akarken ağzından
gözyaşlarındı içini eriten
dün ki gibi değildi
dindiremedin her bir fırtınanı
yok edemedin yıkımları , kaçakları
firarları ve suskunlukları
selam olsun sana 27 ...
ömrümün en nemli yılı
yaralarımı kanattığım
yanımdakini kaybettiğim
ne kadar bilsen de kendini ...
yıllarca mahkumsun
bu esarete ...
selam sana da gözyaşlarım
kavurup geçtiğin her bir yanım
öpülmeye layıktınız oysa
koklana koklana  ...
kıymetinizi bilemedim yıllarım
bilemicem de ...
katamıcam kendimi sevdiğime
ömrüm varsa daha
kaç 27 yanımda olur ki ?
dibindeyim , peşindeyim , elleriyim ,
dudağında suskunluğuyum ...
karanlığın dibiyim ...
selam sana yalnızlığım !
bir an olsun yakamı bırakmadın
en vefalı sevgilimsin ...
zehrim bir sana geçmedi
geçmezde bilirim .
azad et beni ...
tek duama kavuşayım .
her gün secde ettiğim
bir çocukluk hatırasıydı benim ki
biliyorum ..
soğuk bir on kasım da
dökülecekti gözyaşlarım
zehrim yakacaktı beni
ve
anlayamacaktım
neden anlatmamı istediğini
neden beni sevemediğini
neden beni azad etmediğini
....
selam sana !
olumsuzluklar tarlasının adamı
sana ulaşmak
ve sevgini hak etmek ne kadar da zor !
sonsuz aşkla sevişsem senle
geçmez mi yaraların ?
bir adım ileri gitmez mi ayakların ?
sarılıp silmez mi gözyaşlarımı ?
yüzüme söylemez mi neden iyi ki doğduğu mu ?
ağlamadan sarmaz mı beni ellerin ?
bir kere sormadın ne istiyorsun diye ...
sormadan söylediğimde de
bu ne çelişki oldu
selam sana acı !
seni sevmeyen bir adamdan bir yuva hayal ediyorsun
içine sonsuz sevgini
ve uzun geceleri koyuyorsun ...
bilmiyorsun
gerçek değil hepsi
ve
olmayacak ....
ne acı
bu on kasım da
bir daha anladım
hayat tekerrürden ibaret.
selam sana 27 !
bu sene tek dileğin
gerçek olsun ...
iyi ki doğmuş ol !

^^

gözlerimle soyamam ben geceleri
ve hiç bir erkeği de ayartamam
derin ve karşılıksız severim
hesap etmem yarını
tek derdim vardır
sonsuz mutlu olmak
tutulmaları beklerim her döngü de
bana tutulmayanların hesabını da
bir güneşe
bir aya sorarım...
yıldızlardır beklediğim...
bakamam onlara
uzatamam ellerimi
ellerim bende kalır
ben bende kalırım
o ise başkalarının ...
duramam bir adım
firardadır hep gönlüm ...
yanarım her daim
yakarım kendimi ...
küllerim kalır
geriye acı sevdalarım
geriye sırlarım
geriye kaybedişlerim
ve şiirlerim kalır
amatör mısralarda
okunmadan
söylenmeden
paylaşılmadan ...

^^


bırak şimdi tüm karanlıkları
ve ardına sakladıklarını
bir ışık ver bana
ve ben onu hiç söndürmeyim
en kafiyeli cümlelerimle
sonsuz duvarlar öreyim
seni görünce yıkılan
ve sana ait olan
şimdi tüm geçmişi ver bana
onu en eski zarfın içine koyup
bir begonvilin köklerine gömeyim
dalları en güzel mevsimde toprağı öpsün
ve koparılıp kokladığında dağılsın
tüm beklentilerimi topla bir bavula
üzerine ismimi yaz ve at bir kenara
bir evsizin yeni sahibi olsun
açtığında hiç bir şey bulmasın
ne sevsin ne sevilsin
ne özlesin ne özlensin
beklemeden yaşamayı öğrensin
ama vazgeçmesin
sonsuz olsun
var olsun
ama yok olmasın ....

^^

ne isterdim biliyor musun dedim
aynı film karesi gibiydim
sadece bizim olan bir gün ;
bir gece , bir sabah ...
ama bu sözler hep adamındı
yine rolleri kapmıştım
en afillisinden
yine söylenmezi söylemiştim
susmuştu adam ...
cüretkarlığım boyumu aşmıştı yine
ateşle yanan gözlerim dolmuştu yine
çok şey istemiş ve çok şey beklemiştim
ben
onu ne denli sevdiğimi bilse
bakamazdı kimseye
bir kere her şeyiyle öpse
vazgeçemezdi tenimden
susmuştu adam ...
ezelde ebede
her şeyimi yanına alıp
gitmişti ;
onu ne çok sevdiğimi ve istediğimi
hiç bilmeden ...

^^

tüm tarlalardaydı adım
sabrım , emeğim , dualarım ...
kaç boy ederdi yalnızlığım ?
hangi mevsim de hasat olurdu sevdam ?
gözyaşımla can suyunu verdim
bir arpa tanesini görebilmek için
onu görüp şükredebilmekdi derdim
kavurmuştum sıcakla
sularla çamurlaştırmıştım
bentler örmüştüm yollarına
sanılarla geçen ömrüm
dualarla biten günlerim
yüzümü toprağa gömdüm
belki dedim
kaç kez daha yıkılırdı bu duvarlar ?
hangi aşk beni bunun kadar yakar ?
bir arpa tanesini görebilmekti derdim , duam ...
göremedim .

^^

ömrüm kendi kollarımı öpmekle geçti
görmediler
görse de anlamadılar
bal kokardı , çiçek tadındaydı
bir ben bilirdim
uzak yolların hasretiyle sarardım
beni ..
dokunmadılar
dokunsa da koklamadılar
ömrüm sevildim diyebilmek için geçti
diyemedim
desem de duymadılar
bir bal tarlasında yine gelmeliyim
bu dünyaya
saçlarım da rüzgar da koşmalı
ve hiç tanışmamalıyız
benim kokumu bilmeden
yaşamalısın
en yalvardığın zaman allah'a
karşına ben çıkmalıyım
ömrün kollarımı sarmakla geçmeli
tenimi bala benzetmelisin
ve vazgeçilmezin olmalıyım
bu dünya da
şükretmelisin her gün
sana ait olmama
ömrüm kendi kollarımı öpmekle geçti
sen de öp diyemedim...
ömrümüz bitti
bal tarlalarında !!!

^^

tüm uzak eller benim
tüm uzak kentler gibi
sevdasız gözler gibi
korktuğun karanlık gibi
yok gibi
düşlerinde ki karabasanlar gibi
bir yudum suya hasret gibi
yalanın günahı gibi
tüm uzak eller benim
dokunmayan yar gibi
tatsız diller gibi
ah'ların toplamı gibi
var gibi
görmeyenin rengi gibi
bir küçük sevda gibi
aşkın gizlisi gibi ..
tüm gibilere hapsettim seni
sustum ;
veda gibi ...

^^

yüzüme vuran güneşti
o kahreden sözler değil
yakardı tüm hücrelerimi
bir yudum suya muhtaçtım
bir okyanus diledim
karşı kıyıya hiç geçemedim
içimdeki çocuğa tutundum
keşke dedim
keşke bıraksa beni
boğulsam bu su da.
bulunur mu tek bir yangınım ?
söndürür mü sanırsın ?
tüm avuntularım.
ki alışırım ,
en azına her şeyin.
en azına sevgilerin .
şimdi
yüzüme vuran tüm gerçekler
koparır mı beni senden ?
......
bilmiyorum .

^^

dün gece o yolda
o camdan bakarken
yine yazdı içimden
kaderim ne varsa
birer birer döküldü
tüm mısralarım
tüm geleceğim
ifla olmaz hatalarım
geri dönmez sözlerim
içimi dibe çektiğim
tüm yalnızlığım
akıllanmadım
sevmeyi acı ve ihtiras
sanmaktan
vazgeçemedim
gözyaşlarımı
hep akıtmaktan
sözleri yok saymaktan
gurursuzluğumdan
vazgeçemedim
telafisi olmayan
anılardan
kurtulamadım
dün gece o yolda
yine yazdı içim
yine mısralar oldu
uyudum sandım
uyanınca geçer
ve dilimde
kalır sandım .
kalmadı ...
dün gece içimde ki
tüm mısralar
tüm sevgim
tüm beklentim
ve geriye kalan
şikayetlerim
gitme istedim
artık 1 adım
geri gitme...
tüm şehir ıslansa da
gözyaşlarımla
ve tüm olmazlarla
seviyorum ...
tüm mısralarım
sadece bu !...

^^

gerçek şu ki
uykularımda yağdırıyorum karları
mevsimsiz tüm şehri kaplatıyorum
ne yollar  çıkıyor
ne göz gözü görüyor
gecenin 4 'ün de bitmedi mi
diye uyanıyorum
uyandığımda bitecek sanıyorum
bitmiyor ....
hissizleşiyorum ...
olmadı yine nina !
sevmek yine yetmedi ...
karların içinde bıraktın
kırılan kalbini
tüm gece usul usul yağdı üstüne
bir nisan gecesi
tüm duygularına kar yağdı
tüm yollar kapandı
karların içine gömdün
öpülen her gövdeni
donmaya bıraktın
temizlenmeye bıraktın
gerçek şu ki
sevmek yetmiyor nina ...
zorlama ...
azad et
azad et kendini ....

^^

30 u göremeyen şubat gibi
ellerimde görmedi seni
dualarda beklediği
beyaz bir çarşaftır sevgi
ne varsa yüzüne gerçeği
bir bir vurar gibi
akı, alı , rengi
sonunda hepsini gösterdi
bir şubat soğuğu
ellerim elleri oldu
gözlerim gözleri
ve sevdam biz oldu ...

^^

o kapıdan gir içeri
beni benden iyi tanıyan adam
dön bak gelene
bırak geçmişi
bırak olmazı
bırak onları
usulca dokun bana
neler neler anlatmam ki !
nasıl kokunla uyumam ki !
nasıl sevmem ki !
bir antep sabahı gibi bak bana
kimse bilmesin bizde ki bizi
kimde de görmesin
korkarım çoğu gece
belki nedensiz
belki sebepli
bir başka karlı gecede bırakma beni
şimdi..
dün
ve
yarın
o kapıdan hep sen gir içeri ....

^^

bakılmıyor o yüze
kendime aynalarda bile bakamadığım gibi...
gitsin istiyorum
karşımda ki şu kız gitsin
hep aynı yerlerinden yaralar kendini
güvenli görülür değildir
bir dili vardır ne okşar
ne öper
hep hep hep yaralar
güzel şarkılar söylemez
sevdiğine sarılmaz kolları
kolları hep uzar hep ister
bağlanmaz yarına , düne ,
bugünü de hiç yaşamaz
ince beline kimse dokunsun istemez
sevmez ayaklarını
götürmesin onu uzaklara diye
gitmeyi sever arkasına bakmaz
ama dönüp bulmak ister her şeyi
eskisi gibi yerli yerinde
ellerini örter kış gecelerinde
tırnaklarını en dipten keser
içini kanatsın diye
yüreğini sevmez , istemez onu bedenin de
hep olmayanı ,
hep sevmeyeni sevdi diye
gülüşünü örter en masum ifadesiyle
değildir öyle masum
samimi bulmaz kendini aynalarda
gözyaşlarına inanmaz
güvenmez aklına, mantığına
pamuklara sarmaz yaralarını
kanasın diye
acısın diye
deşer durur her şeyi
gitsin istiyorum
karşımda ki şu kız gitsin
hep aynı yerlerinden vurulduğu için
sevmiyorum onu gitsin ...

^^

unutmamı istiyor
her ayrıntıyı
her imkanı
silmemi istiyor yoklukla
önüme bakmam gerekiyormuş
sevecekmişim hak edeni
hakketiğim gibi sevilecekmişim
falanmış
filanmış
hangi acı yokmuş ?
hangi kısmet benmişim ?
unutmak o kadar kolaymıymış ?
biri de öğretmez mi şu kıza
biri de demez mi
sev ...
hatta üstüne aşık da ol ona
kaç kez geleceksin ki şu dünyaya
hiç tadmadan gitmekte var ya
biri de demiyor şu zavallıya
gidemezsin o köklerden
kal...
kaçamazsın uzağa
senin onca dalın onun dalıyken
sen gidemezsin
ama o gider
erkekler hep gider ...
mücadele ettim der ama gider
seviyorum der ama gider
bir şey der ve hep giderler ...
bana kaçıncı şiiri yazdıran bu adam da
gider
gidecek de
yorar içindeki savaş
gücü bulamaz kendinde
bir mısrası bile olmayan başka zavallıya
gider...
ona da yazdırır mı bilmem
diyemem
yazdırmaz...
yazılanla kalır hayat
silinmez de ...
gidilmez de ...
ohh ne güzel hayat
hep bana
hep bana

^^

hani gün gelir görmez ya gözlerin
meskensiz ,sahipsiz kalır ya
bir gün
gidenin arkasından bakamazsın ya
bile bile ettiğin hayırlı dualar
silinir giderse
bir gün
anlarsın ...
en derin şarkıların nakaratına
kimlerin neler gizlediğini
anlarsın ...
dünyayı dolaştığın o balonun
bir sözle yerle bir olduğunu
en acısı da
o en yüksekten en dibe...
7 cihanı sersen de önüne
olmayacağını bilirsin
hiç kavramını öğrenirsin
gün gelir ikiniz
yabancı bile değilsinizdir artık
bir karış toprak da bile
değmez elleriniz
hangi kadere teslim edilirse
gelmişi ve geçmişi
söyleyin şimdi ona
geçmeyecek ...
sanıları da tutmayacak
ama sahipsiz kalacak
ezele kadar ...

^^

7 gün okunan mevlüt gibi
her gece okudum içimdekilere
aynaları kapattım
televizyonu örttüm
ilk gün yemedim bile
ölen hücrelerime saygıydı
gidemedim bir yere
yüreğe en derin vedaydı
her dua ondan biraz daha uzaktı
kaçıncı gündü bilmem
aynalara baktım
iyi ettin dedim kendine
kaç sevdan varsa at çizgini
ve geç köprüden ki
yaşa sende diğerleri gibi
ne olur gelen bilmem ki
hep ona etmişim duaları
hep ona istemişim yılları
kendime ne kalmış ki ?
hiç bir şey olmaz  ki
ne onun ne de benim duam gibi
7. günün sonunda tutmadı dualar
7 aydır olmayanlar gibi ...
bilmem kaç saat geçtiği gibi
tutmayan dualara yenisini ekle ;
'her şey daha güzel olacak (!) '

^^

son bir şans
son bir dilek
varsa şu hayatta
kullandım onu da
acıta acıta
kalmayan haklarımla
savaşırmışım yine
deli gibi
sevdasız gibi
aşksız gibi
hangi manevi güç sarmaz
bu eksik bedeni ?
doğmak için öldüm oysa
ölüm için kullandım oysa
elimdeki son cevheri
ne de olsa faniydim
ne de olsa sevilmezdim
bir günaydının içine
neleri neleri hapsederim
aynı makyajla kaç gün idare ederim
eksik aşklarımı idare ettiğim gibi
hep gideni
hep sevmeyeni
sevdiğim gibi
hiç sevilmeyi bilmediğim gibi
tek dostumu , tek gerçeğimi
kaybettiğim gibi ...
kaçamadığım her aptal duygum da
boş yataklara atarım kendimi
acıtırım canımı
ağla nina !
geçmeyecek yaralarına
olmayan yarınlarına
seni sevmeyen adamlara ...
gülme nina !
bazen gülmek yakışmıyor sana
şimdi ki gibi
bundan sonra ki gibi ....

^^

yok olmaz dedikçe olmadı
beni en derin kuyulara attı
sonra gel düzelsin dedi
gelemedim
gözünden akan her yaşa
bir beni katamadı
bir ben fazlaydım
hep bir ben sevilmezdim
milyonlarca kar tanesi yağardı
biride bize değmezdi
biz neydik ?
varmıydık , yokmuyduk ?
beni ellerinin içine hapsetti
ne gittim ne kaldım
ateşlerin içine attı beni
yandı yangınımla
rabbim görmüyormusun bu yangınları ?
söndürmüyor yağdırdın kar taneleri
farketmiyormusun ?
sen değilmisin içime bunu atan ...
neden hep tek bir yerde tüm bu yangınlar ?
acı neymiş öğrendim yirmialtım da
hangi bahane avutur bundan böyle
hangi dokunuş gerçektir artık
milyonlarca cevapsız sorular vardı
biri de cevabını bulmazdı
biri de tatmin etmezdi
neden bir tek ben gidemiyorum?
neden o aşk bir bende bu kadar acı ?
yanıyorum
yakıyorum
kahroluyorum
görüyorsun ....
ne acı

^^

yazamamakta varmış şimdi
oysa milyonlar birikmişken
parmaklarımdan dökülesi
dilimden çıkmazken
her biri tek tek yine yakıyor canımı
yine olmaz dağına kondurdu beni
yine yine sevmedi beni
nasıl olmaz bile denmez ki
hangi olmaz uçurumun kenarına itti beni ?
en büyük duamdı
en büyük yalnızlığım
en büyük beklentim
şimdi ne yapmam gerekli
bir daha hangi his çeker bizi ?
hep fazlanın da fazlasıydı ...
neden yakmadı bizi ?
neden hep olmazdı ?
ey gözler görün gerçekleri ...
olmayacak
asla
senin istediğin gibi ....