^^ NİHANna NİHANna

^^

çok şey yaşadım , çok şey anladım bu bir sene de ...
yazacak belki de aktarılmayacak kadar çok şey
belki de paylaşılmaması gerekecek kadar derin ve kalıcı
hayatın bir pamuğun incecik ipine bağlı olduğunu
ve onu koparıp , isterse tekrardan düğüm atabilen
kocaman , muazzam bir güce şahit oldum
isterse seni duvarlardan duvarlara çarpa biliyor
isterse seni bir bıçağın ince sırtına yerleştirebiliyor
ve isterse seni bir bekleme odasında dudaklardan dökülecek
iki vaatli söze esir edebiliyor ...
öyle muazzam ki arkana baktığında göreceklerinin ;
kimler, neler olduğunu bile değiştirebiliyor .
hep yanındayımcıların , hep destekçinimlerin ve diğer hepçilerin
zamana, mekana ve yaşananlara göre değiştiğini gösteriyor...
sonra hayatın tüm renklerinin bir bir yok olduğunu görüyorsun
sonra o bekleme odası ve yoğun bakım odası arasında ki
zaman da sende yok oluyorsun...
sonra umut dilerken, umudu oluyorsun , tutunacağı bir dal oluyorsun.
diğerlerini görüyorsun bir yanın şükrediyor ama diğer yanın
ya biz de böyle olursak oluyor ...
sonrası an ve an , saati saatine uymayan günler ...
sonrası kocaman bir hissizlik...
çok hastalık görmüş , çok ölüm geçirmiş bir çocukluğum olsa da
fark ediyorum ki hepsinde annem ve babam yanımdaydı
ve eğilip alnımdan öperlerdi o anlarda.
bu korkma biz hep yanındayız, bize bir şey olmayacak öpücüğüydü.
beklediğim ; o uzun bekleyişlerin olduğu zamanlarda
bu büyük boşluk çok sardı etrafımı
o öpücükten mahrum kaldım;
canımın en büyük parçasını yıllarca buna mahrum etmemişim gibi ...
sonra sevginin gücüne inandım .
oysa annem hep söylerdi , annem hep sevgiyi ve iyi niyeti savunurdu.
ben onun kadar sevgi dolu hiç olamadım ,
insanların karanlık ve kötü taraflarını görmezden gelemedim , o hep geldi.
ama Ağustos'un 10. gününde  dünyaya onun gözleriyle bakabildim,
babama annem gibi olacağımın sözünü verdim
hayatın kırılma noktaları olduğunu söyleyenlere de inandım ;
evet, hayatımızdan bir çöp kamyonu geçmişti
evet, annem sadece çilek reçeli yapmak istemişti
evet, annem dünyanın en güçlü kadınıydı
evet, annemi bize bağışlamıştı ...
ne mutlu ki ; 1 yıl önce yaşadığımız trajik olay sonrasında
çok şey öğrendim , çok şey deneyimledim
onunla çok ama çok güzel unutulmaz zamanlar geçirdim ...
hiç bir pişmanlığım ve keşkem yok ...
iyi ki yanımızda olup destek olan, çok ama çok güzel insanlar tanımışız
iyi ki annem bu kadar sevilen , dua edilen bir insan
iyi ki babam her şeye destekçim, güç verenim.
iyi ki hayatın bu en zor dönemecinde hayat arkadaşım yanımda ...

çok mutluyum ...
ben bu satırları nasıl yazarım diye düşünürken
annem mutfakta çilek reçeli yapıyor ..
yeni yuvam için en güzel kavanozlarına yerleştiriyor...

Teşekkür ederim
iyi ki varsın Mamikom
ve son olarak bir çocuk dileğim var artık ne kadar büyüdüğümü kabul etsem de ;
 ' Anneler ve babalar ölümsüz olsun, evlatları da hep yanı başında ... '

10.08.2018
nihan