^^

sarılıp bir geçmişe
ağlayabilirdim omuzlarında
ki sen bilirdin bir senin yanında;
ağlardım
kafamın içindeki milyonlarca
uçan soru kelebeğini görme
ki nedenleri bende kalsın ;
gerçeklerin
ne geçti elime şimdi der gibi
bir daha asla eskiyi tadamayacakmış gibi
sevgimi içime hapsedercesine
özürlerimi de avuçlarıma alıp
seviyorum seni diyemedim bir daha
26 yaşında ağrıyan bir yaram var hala
akıllandıramadığım bir başım
hala aynı yerden vurur gider beni
ki sen bilirsin o yaraları
yüzündeki o düşmeler benim eserim
gülüşüne bir türlü sebep olamadığım adam
ne olurdu sevsen sende
bir bebeğin kokusunu beraber çekerdik
bir cüzdana vesikalığımızın basılması da şart değildi
hani dostluk her şeyin üsündeydi
aklımın içine bunu koyan
tüm kuşların kanatları kırılsın
ki bir daha katletmesinler kimseyi
kimseyi böyle ebedi çaresiz bırakmasın
alayların en büyüğünü kendime
tüm hesabımı yine bana yazmaya ne kaldı ?
ne kaldı gidişinden yıkılmadan ayaktayım demeye
ki ben ne gitmeleri , ne kalmaları severim bilirsin
bilirsin sevdim mi hiç birini yapamam
gözlerimi kapatan o kör perdeler
sevmiyor adam seni işte
sevmeyecek de
zaman avuçlarına alıp da gitti
sana yine yazmalar kaldı
her an gidecekmiş gibi üstümde duran elbiseler
gözlerimden ha akacak diye tuttuğum yaşlar
dilimin ucunda onun adı
ne olacaktı bu Aralık günü gerçekleşse tüm rüyalar
tükenmeseydi mısralar
ne olacak sende sevsen beni ha ?

^^

cevabını biliyorum
ama sus diyemem
bir olmazı daha hangi şarkı yüklenir bilemem
hangi nakaratta ağlarım bilemem
bir kaç mısra yazarım
sonra  kadere ah'lanırım
hangi sefer seveceksin acaba beni ? derim
sevdiremediğim onca insana
sen benim en büyük yenilgimsin derim
rüyalarda çıkanım
kucağında kız bebek bakarım
doğmayacak çocuğumun kokusunu çekerim
hangi şarkının yitik güftesiyim ?
hangi yanılgının nedeniyim?
sorma keyfimin yerini
alıp başını gidemiyor kahyasıyla
çekip kapatamıyor kapılarını
bahçelere bakamıyor aşkla
gidemiyor işte
kalamıyor yine ...
ne diyim ben sana
istediklerimi söylemedikten sonra
neye fayda ...

^^

gözyaşı ektim toprağa
akıp köklerine değsin diye
teğet geçip seni
bilemedim bir nehire akacağını
vazgeçtim sonra
gözyaşı topladım şişeye
avuç içlerimde ısıttım onu
bakir bir koyda
elimden usulca bıraktım
yarın gittim baktım
sonra gittim yine baktım
günlerce gittim
aylarca ve de yıllarca
sonra bir ah 'ın içine daldım
alice'in harikalar diyarıydım
kendime sakladığım
o tek parçamı da çaldırdım
olmayan sarı saçlarım
ve mavi gözlerimle
kimseyi büyüme katmadım ..
gözyaşlarım vardı
maviydi ...
bir efendimi vardı ...
tüm renkler silinirdi ...
gözyaşı ekelim mi dedim ? toprağa ...
belki tutar ...

^^

o yok işte
benim istediğim gibi de değil
onun istediği gibi hiç makul değil
bir saniyeyi avucuma koydu
oysa ona yılları vaaddettim
oysa bir kenarın köşesiydim
tüm uçurum kenarlarıydı evim
ısıtamadım içimdeki son ocağı
kapatıp tüm gözlerini kilitleyemedim
o gönül dolaplarını
o yok işte
....

^^

son kez getirdim seni bu uçurumun kenarına
seni atabilirim şimdi sonra tutarım belki
belki dönüp giderim
belki kala kalırım düşüşünle
son kez getirdim seni bu bulutların ortasına
elinden tutabilirim ama yanlış anlama
anlama bakışlarımı manalı
anlama gülüşümü mükemmel
son kez getirdim seni bu yerin yedi dibine
yedi kez olmaz dedim sana
sana bakamam dedim öyle
sana beni veremem ki
şart mı dedin !
şart mı illa birini seçmemiz ?
illa kaybedecek miyim  seni ?
seni göremez mi gözlerim benimde istediğim gibi
giderim dersen gitme derim
söz verdim sana
sen gitmeden gitmem...
bırakmam ...

***

son kez getirdin beni bu uçurumun kenarına
beni atabilirsin şimdi sonra tutarsın belki
belki de dönüp gidersin
belki kalırsın orda
son kez getirdin beni bu bulutların ortasına
elimden tuttun ama akıp gitti zaman
zaman bakışların kadar neden manalı ?
zaman gülüşün gibi neden masum ?
son kez getirdin beni bu yerin en dibine
en dibini de senden gördüm en şahanesini de
bu kadar mı zor  ?
zor olan duvarları mı yıkamamak ....
o küçük ışıktan içeri mi girememek ?
seni göremez mi gözlerim benimde istediğim gibi
giderim dersen gitme diyemem
söz verdim sana
ben gidemem
bırakamam ....

^^

ben onu bir şarkının hiç anlaşılmayan nakaratında buldum
bulup 40 kez söyledim
istedim ki 41. kez olsun
istedim ki dünya bir kere dursun
kirpiğinin kıvrımında ki o tele tutunup,bakışlarında kahroldum
umudumu neyde kaybettim ben ?
nerede kaldı şimdi gerçekler ?
eski destanlarda ki erkek kahramanım  ben
dağları da, çölleri de aştım
bende ki tüm duvarları yıktım
öyle yollar kurdum ki ona
gelsin diye
gelmedi ...
attığım zemini yaşlarımla kardım
yıkılsın duvarları diye
gözlerimi kapamadım
bir kuru dala tutunup sırtıma aldım
40 uzun gece dualarla uyandım
rüyalarda avundum,
hayallere kapıldım
soracaksın beyhude geçen ömrü !
en iyi ben bilirim
imkansız aşklara tutunup yaşamayı
en iyi ben bilirim
günaydınsız uyanmaları
şimdi ben onu bir şarkının nakaratına hapsettim
bir ben söylüyorum
bir gün gelecek söylettirmeyecek
bir ben biliyorum
bir gün gidecek
bir ben gidemiyorum
bir gün ...
ne zaman gelecek ?

^^

Ağladım . bir şehirden , başka bir şehire sonra bir başka şehire giderken ... başımı sevdiğim adamın omzuna yaslayabilecek mesafem varken, bir pencere kenarına yaslanarak ağladım. gözlerim sadece onu ve arzuladıklarımı görmekten kör olmuşken ... bir kaç damlayı ona, ama diğerlerini kendime akıttım. Acıttım yine canımın son parçasını . Başka sevecek bir yürek kalmamış gibi  en son hakkımı da kullandım . oysa alt zemin 'çok şey istemedimdi ' bu sefer. Ama istemiştim. Havva ananın yaptığı gibi yasak elmayı istemiştim. Ama Ademi'i ikna edememiştim. Ne kadar çok istediğimi belli ettikçe elmadan daha da uzaklaşmıştım. Benim olmayacağını anladıkça da hırçınlaşmıştım. Çok şey istemiştim gözyaşlarım tüm ana yolları ıslattığında anladım. O yollar bir ona çıkmadığını gördüğüm de kavradım. Yalnızdım. Arkamda yasak elma' nın o muhteşem gölgesi . önümde bilmediklerim ... Ders almadığıma ikna olduğum bir geçmişimle yine yüzleşmiştim. Yeri geldiğinde gitmeyi bilmemekti hepsi... Yeri gelmişti yine ... Ve yine gidememiştim ...

^^

görmüyorsun , nedenini bilmediğinden
gerçi bilsen de görmek istemezdin ...
ona yalvarmayalı ne çok olmuş !
dualarımla uyuya kaldığımda anladım .
çekip gidememek ne acı
seni rüyalarımda görünce anladım.
çok şey istemedim dedikçe ona
aslında ne çok istemişim
aslında benim olmayanı belki de
hiç hiç olmaması gerekeni istemişim
beni bir yabancı gibi eve bıraktığında anladım
ona bana bir işaret ver diye yalvarırken
verse de görmeyenmişim
sonumuz ayrılık dediğin de anladım
akıttığım onca göz yaşı ....

sonu bu yok şiirin
her şeyin sonu olmadığı gibi .
her şeyin sonu olamayacağı gibi ....

^^


kanayan bir geçmişin iki ortağıyız
mutlu son ile bitmeyecek bir geleceğe,
umutsuzca bakarız
karanlık odalarda teselli ararız
akıttığımız iki yaşın hesabını duvarlara,
haykırarak sorarız
olmayacak ne kaldıysa geriye ona da amin deriz
tüm ömrü kadere  olmayan ne varsa kısmete,
istemsizce bırakırız
geriye asla alınmayacak sözler kurarız
geri gelsin isteriz
gülsün isteriz
sevsin isteriz
aşk isteriz
tutku isteriz
bilemeyiz ....

^^

daha fazla acıt ki canımı
yazsın mısralar beni
yeni kıtalarım olsun , okunsun
belki de okunmasın
amatör şair kalsın
bir ekran da okunsun
belki  bir kez paylaşılsın
yazsın şarkılar beni
yeni sözlerim olsun, söylensin
belki de söylenmesin
arabesk efkarında kalsın
bir meyde söylensin
belki bir yudum sensiz olsun...

^^

gösteremedim, elimdeki çerçeveden benim gördüklerimi
oysa aynı sınırlardan bakarsak günahkar olmazdık
tüm şehir duysa da umurumda mı  sanki
hatta bilsin herkes, bilsin köşe başı, bilsin bu sandalye...
bilsin ki anlatsınlar
görsünler ki fark ettirsinler
uzaklara eklediğim onca yakınlığı , onca bekleyişi...
oysa inkar etmene bile razıydım onca olası bahaneyi
birbiri ardına gizlenmiş inkarları
tüm şehir duysa da umurumda mı  sanki
hatta bil sen, gör sen, sev sen
bil ki anla
gör ki fark et
Beni ....

^^

acılar , en çok parmaklarıma iyi geliyor
durduramıyorum
izi olmayan tüm sözleri yazıyor
okuyamıyorum
sevdalar, en çok gözlerime dokunuyor
bakamıyorum
olmayacak ne varsa görüyor
olduramıyorum
korkular , en çok ayaklarıma yaklaşıyor
gidemiyorum
o mest gülüşüne bakıyor
kahroluyorum ....

^^

kendime var olan gücümü her hatırlattığımda
çıkar gökyüzüne , en yükseğe
indiremezsin !
iç çekerim
bilinsin istememden öte
göremezsin !
şikayeti kendimden
gelmeyeni O'ndan sorduğumdan
anlayamazsın !
kapattığım tüm yolları her hatırladığımda
gökyüzünden seyrederim
en yüksekte
en uzakta
en yoksunlukta
en sensizlikte ....

^^

hangi karın ağrısısın
yüreğimin altındasın
nefesimin sonundasın
sözlerimin kilidisin
elimin yakınısın
gözümün beklediğisin
sesimin uzandığısın
tenimin bilmediğisin

hangi karın ağrısısın ?

^^



 her gün , her saat, her dakika ve her saniye çok yükseklerden atlarım ben
en aşağılara, en sonsuzluğa  ve en olmayışlara ....

^^

söyledim! yılları bir avucuma saklayıp yarını düşünmeden
eksik şeyleri gördüğümü sanıp
aylarıma aylar ekleyerek ...
söyledim! kendimden çaldığım onca yılın ardından
bir seneyi daha feda edip
sustuklarımı beklemeyerek...
söyledim!

^^

Böyle bir hava değildi , benim sana tutkun olduğum gün
Öyle güneş farklı parlamadı , yağmur da sel olup akmadı
Yıllardır var olandın , ama farklıydın
Böyle bir gülüş değildi , benim sana işte bu o dediğim
Öyle sahte değildi, milyonlarca kez ki gibi
Yıllardır gülerdin , ama başkasına

Her güne dosttun, kardeşdin, sırdaşdın
Bana yoldaşdın...

Böyle bir şarkı değildi , benim her duyduğumda sana söylediğim
Öyle severdin sende, söylerdin benimle birlikte
Yıllardır bilirdin , ama anlamazdın
Böyle bir kararsızlık değildi , benim yüreğimde ki kaybediş
Öyle vicdanen rahattım , ama susar kalırdım
Yıllardır dinleyendin , ama dinlemedin

Her güne sevdaydın, alışkanlıktın, bekleyiştin
Bana neyimdin ? ...

^^

Düş'üm benim ! Duygum benim !
Hapsederim içimde
Ellerin benim ! Gözlerin benim !
Ağlarım düşündükçe
Dünün benim ! Bugünün benim !
Gülüşünü gördükçe
Susan benim ! Kaybeden benim !
Beklerim içimde
Dost benim ! Sevda benim ! ....

** Resim Reytan Mestan' a aittir.